Memories word so gemaak

​Partykeer kan herfs so 'n ander hoek aan gewone dinge gee. Gister het ons, na dae in die appartementje vasgekeer deur reën en wind, besluit om 'n kans na buite te waag. Dit was bewolkerig maar droog en die weervoorspelling het darem 'n sonnetjie deur die wolke belowe.
Ons het eers rompslomp afgehandel en toe op die trem geklim Delft toe. Ek love die trem, want mens sien ander dele van die stad op dié manier - en dit word toe so 'n halwe nostalgiese trippie, want ek en Yolandie het ook in Maart met die trem Delft toe gery. Was so lekker toe ook, hoewel dit nog winter was.
In Delft aangekom, stap ons direk markplein toe - ons vrek vir lekker koffie en word nie teleurgestel nie! Daar is 'n vlooimark op die plein en dis besig-besig. Ons drentel rond, neem foto's, geniet die atmosfeer en ek en Henk koop kleinighede vir die mense tuis (ja Yolandie, by dieselfde winkeltjie waar ons laas daai 1 euro stuff gekoop het!). Die geure van blomme, speserye en gebak meng met dié van koffie en gebakte vis, en die talle kaasstalletjies se melkerige geure volg mens oral.
Ons stap weer in by die Nieuwe Kerk waar Willem van Oranje se oorskot ook lê. Ek kan maar net nie genoeg kry van die ou huise en geboue om die markplein nie! En Delftware en kleure is GROOT hier - behoorlik oral en op alles, en dis mooi!
Die herfsonnetjie laat ons nie in die steek nie, en ons neem pragtige foto's van lanings bome en huisies wat met hulle voete binne-in die grag se donker water staan. Ag ons geniet dit net ten volle en loop later sleepvoetend terug na die tremhalte - ons sou langer wou bly!
Ons is so teësinnig om weer in ons klein woonplekkie te gaan sit, dat ons impulsief in Den Haag middestad by Kneuterdijkhalte afklim en met die lieflike groen en goud Voorhoutlaning afstap tot by De Posthoorn - ons geliefkoosde stadseetplekkie (onthou jy, Yolandie?). Ons gesels lekker daar met 'n jong kelner wat my aksent dadelik opmerk - en vra of ek mense met die van 'Steenkamp' in Richardsbaai ken (hehehe) - dit is familie van hom en hy was vroeër die jaar daar en verlang om ook weer Suid-Afrika toe te kan gaan. Te dierbaar.
Die duiwe en blinkswart kauwtjes pik tussen die buitetafeltjies rond vir eetgoedjies, en Henk draai sy gesig genoeglik na die son se kant toe. Die dag is mooi verby!
Ons eet ietsie daar en stap later terug na die tremhalte en wag 'n paar minute vir ons Trem 1, wat ons Scheveningen toe sal neem. Ry verby die reusagtige Vredespaleis met sy lieflike tuine, verby die straat met sy honderde internasionale vlae (Yol, onthou jy hoe ver het ons daai een dag gestap?)verby die mooie drieverdieping woonhuise en kerke, verby die 'snack-bars' en parkies, en is vinnig by Keizerstraat, waar ons afklim, proviand koop en doodmoeg later tuiskom.
Ja dit was weer een van daardie dae wanneer die 'gewone' iets so besonders word. En ek weet ons gaan terugverlang!